شعار “آزادی حق مسلم ماست، انرژی هسته ای دکان دولت ماست” یکی از شعار هایی بود که در آخرین حرکت اعتراضی دانشجویان در کوی دانشگاه تهران مطرح شد. این شعار به نحو موثری جایگاه پروژه هسته ای را در جامعه پیشروی دانشجویی بازتاب می داد. شعاری که ناشی از این واقعیت است که بسیاری از موارد مهمتر هستند که به عنوان “حق مسلم” بر انرژی هسته ای اولویت دارند و آزادی در راس همه آنها قرار دارد. حتی عدالت، رفاه، معنویت و پیشرفت در غیاب آزادی به مفاهیمی توخالی و غیر موثر تنزل می یابند.
در آزادی است که استعدادها شکفته می شوند و بحث ها و دیدگاه ها در کوره تضارب آرا آبدیده می گردند. در فضای باز مطبوعاتی و آزادی بیان، سست پایگی استدلال های حاکمان در القای انرژی هسته ای به عنوان عاملی رهایی بخش و معجزه گر آشکار می شود و مشت عوام فریبانی که می خواهند قابلیت غنی سازی اورانیوم را فتح الفتوح قرن نشان دهند، باز می شود. انرژی هسته ای حق مردم است؛ ولی بسیاری حقوق مقدم بر آن وجود دارد که حاکمیت آنها را پایمال کرده است.
چنانکه در شعار دانشجویان خلاصه شده بود، انرژی هسته ای اکنون بیش از هر چیز “دکان دولت” است و ارتباطی با اولویت های جامعه ندارد. این شعار که تمهیدات حکومت در القای تک صدایی جامعه ایران در خصوص حمایت از فعالیت های هسته ای را با چالشی جدی مواجه می کرد، به نظر من از دلایل مهم حمله افسار گسیخته لباس شخصی ها به کوی دانشگاه تهران بود.
به طور کلی باید گفت اگرچه دفاع قدرت مداران از انرژی هسته ای در قالب “حق مسلم” به لحاظ تاکتیکی و در کوتاه مدت تا حدودی برایشان کارساز افتاده، ولی به لحاظ استراتژیک درد سر ساز خواهد شد. تکلیف مدارانی که اساسا حقی برای مردم قائل نیستند و از نظر آنان مردم فقط مکلف به انجام تکلیفشان در برابر نظام سیاسی هستند و حکومت را مسلط بر جان، مال و ناموس مردم می دانند، به تدریج خود را مواجه با مطالبه “حقوق مسلم” دیگری می بینند که خوشایند آنها نیست. کارگران تشکیل سندیکا را حق مسلم خود می دانند، زنان اصلاح قوانین نابرابر و تماشای مستقیم مسابقات فوتبال را حق مسلم تلقی می کنند، دانشجویان از استقلال دانشگاه، عدم دخالت در انتخابات تشکل های دانشجویی، پایان برخورد های امنیتی، قضایی و ایدئولوژیک در دانشگاه به مثابه حق مسلم دفاع می کنند، قومیت ها الغای تبعیض ها، حق تدریس و آموزش رسمی زبان قومی و برخورداری از حق سازمان یابی و پاسداشت نماد های فرهنگ بومی را حق مسلم قلمداد می کنند … و هزاران حق ریز و درشت دیگر.
بنابراین حاکمیت با استفاده تبلیغاتی از مفهوم “حق مسلم” وارد بازی ای شد که قادر به کنترل و ادامه آن نخواهد بود.
این مطلب در روزنامه اینترنتی روز در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۵ منتشر شده است .
درباره نویسنده
در سال۱۳۵۲ در خانوادهای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگیام. به ورزش، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفهای را از نوجوانی شروع کردم. در سال ۱۳۷۰ در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسیترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزهها و آرزوهایم بخشید. ادامه...-
نوشته‌های تازه
دسته‌ها
آخرین دیدگاه‌ها
اطلاعات