دکتر علی ناظری هفته گذشته برای تحمل حکم حبس تعزیری یک ساله اش روانه زندان اوین شد. این دندانپزشک خوش نام در حالی زندانی سیاسی شده است که هیچگاه یک فعال سیاسی نبوده است بلکه در کسوت یک علاقمند به حفظ و بهبود محیط زیست و پاکی و سر سبزی محیط های اجتماعی و تولیدی در سالیان گذشته فعالیت کرده است.
عشق به ایران ، پیشرفت کشور و آسایش ملت عناصر اصلی فعالیت های مردمی و خیر خواهانه او را تشکیل می دهند. او در حاشیه سیاست تلاش می کرد تا از غم های مردم کاسته شده و کشور از وضعیت بحرانی خارج شود. او هیچگاه داعیه سیاسی نداشته و در پی چالش حاکمان بر سر قدرت نبود. او فقط از مطالبه حقوق ملت و پاسداری از منافع ملی حمایت می کرد. وی همچنین پشتیبان و دوستدار متواضع و صمیمی همه آزادی خواهان و کنشگران سیاسی دموکراسی خواه از جناح ها و گرایش های گوناگون بوده است. بازداشت و صدور حکم محکومیت برای چنین انسانی که اذیت و آزار او به هیچکس نرسیده است و نیکخواهی و صداقتش زبانزد همگان است ، سند محکمی در گسترش بیدادگری و ستم حکومت است. سیاست برای او معنایی جز ایفای رسالت سیاسی نداشته است. دکتر ناظری می کوشید تا با حضور در صحنه های سیاسی و عمومی مسئولیت خودش در برابر میهن و ملت را ایفا نماید. او انسانی دوست داشتنی است که همه عمرش را صرف خیر عمومی و خدمت به مردم کرده است. این دندانپزشک وظیفه شناس سعی می کرد در هر شرایطی لبخند رضایت را بر لب افراد بنشاند. همیشه می کوشید تا نا امیدی ها را بزداید و افراد و بخصوص جوان ها را به امید و سازندگی و غلبه بر عوامل یاس آفرین دعوت نماید. هر کمکی از دستش بر می آمد در حق افراد مضایقه نمی کرد.
او از آن دسته پزشکان مسئول است که در کنار فعالیت حرفه ای ، به مسائل انسانی و ملی توجه ویژه ای دارد. بخشی از فعالیت های درمانی اش را به طور رایگان به افراد محتاج اختصاص می داد. همچنین در عرصه هایی که در سرنوشت کشور و ملت مهم بود حضوری فعال داشت. محافظه کاری نمی کرد و از آسایش خود می گذشت.
دکتر ناظری در کنار سیاست علاقمند به فرهنگ و تاریخ ایران نیز است. با همه وجودش به ایران و ایرانی عشق می ورزد و تلاش های معطوف به گسترش فرهنگ و باور های ایرانی است. در سال گذشته به مد ت۴۰ روز در بازداشت موقت بود و با وثیقه آزاد گشت. حال درست بعد از انتخاب روحانی بر مسند ریاست جمهوری ،حکم حبس وی را اجرا کرده اند. معلوم نیست این قضیه تصادفی بوده است و یا زندان افکندن او به معنای عدم تغییر در سیاست نیرو های مسلط امنیتی است.
دندان پزشکانی چون دکتر ناظری که در کنار کسب تخصص به مسائل خیریه و انسانی توجه نشان می دهند و در ایفای رسالت سیاسی و ملی کوشا هستند سزاوار تقدیر و سپاس هستند نه اینکه روانه زندان و محرومیت های گوناگون شوند.
یکی از پسامد های مخرب حکومت های خودکامه جلوگیری از رشد چنین نیر وهایی در بخش های تکنوکرات جامعه است که در کنار پیشرفت فردی مسئولیت جمعی نیز برای خود قائل هستند. اما اقتدار گرایان با برخورد با چنین نیرو هایی جلوی رشد این الگوی رفتاری و گسترش آن را می گیرند و ان را پر هزینه می سازند. در نتیجه گرایش به سمت چنین نقش هایی در جامعه فن سالار کشور کاهش می یابد و فرد گرایی بی اعتنا به سرنوشت کشور و وضعیت ملت تبدیل به الگوی غالب می شود.
چنین وضعیتی که تکنوکرات ها صرفا به امور شخصی خود بپردازند وبا جامعه و خیر عمومی نتوانند پیوند برقرار سازند در دراز مدت در توسعه کشور ایجاد اختلال می نماید. از اینرو قدرت خودکامه برای بقاء خود بیش از پیش رشد و پیشرفت جامعه را با مشکل مواجه می سازد و از حضور موثر و بالنده فن سالار ها محروم می نماید.
بدینترتیب ایستادگی در ایفای مسئولیت مدنی و سیاسی فن سالار ها و از جمله پزشکان نقش مهمی در پیشرفت کشور ، تقویت جامعه مدنی مقتدر و تسهیل گذار به دموکراسی دارد. در این راستا کار افرادی چون دکتر ناظری ارزش زیادی دارد و زندان و حبس هزینه و تاوان نقش مثبت آنها است.
دوران زندان دکتر ناظری تمام خواهد شد و وی با سرافرازی از زندان بیرون می آید و چونان گذشته پشتوانه و گرما بخش آزادی خواهان و دوستداران عزت و سربلندی ایران و ایرانی خواهد بود. روسیاهی سرنوشت محتوم افراد بد خواهی است که انسانی چون او را روانه زندان کردند.
