محرم و کلید خوردن پروژه حمله به شیرازی ها

معمولا حکومت و حامیان رهبری در ماه محرم هر سال برنامه و پروژه سیاسی هدفمندی را در راستای اهداف قدرت اجرا می کنند. معمولا این پروژه ها بر اساس ارزیابی دستگاه امنیتی کشور از تهدیدات داخلی فوری و با صلاحدید رهبری تعریف می شوند. بار ها خامنه ای از واژه های عاشورا ، رسالت حسینی و کربلا برای ارعاب مخالفان و اعمال خشونت استفاده کرده است.

2963_675

البته رویکرد او با توجه انحصار قدرت نظامی و سیاسی به لحاظ منطقی ارتباطی با عاشورا ندارد بلکه بیشتر شبیه رویکرد یزید است. امام حسین و یارانش در اصل قربانی اقتدار گرایی یزید و سیاست بیعت اجباری وی شدند.

اما رهبری و مدافعانش با وارونه کردن مساله سعی می کنند از واژگان و مفاهیم عاشورایی و حسینی برای تهدید مخالفان و منتقدان به مقابله خونین استفاده نمایند. همچنین به برخورد های سیاسی خود تقدس بخشیده و نیرو های حامی را با تشدید انگیزه های مذهبی بسیج نمایند. در دوران اصلاحات ، گروه های فشار و شیفتگان ولایت مطلقه فقیه با شعار “ما منتظریم محرم گردد و هنگامه امتحان میسر گردد” به خاتمی و رهبران اصلاح طلب هشدار می دادند در زیر پوشش عاشورا جلوی برنامه های آنان را خواهند گرفت.

از این رو ماه محرم فرصتی برای حکومت وبخش های افراطی است تا به بهانه تکریم شعائر حسینی برنامه های سیاسی و امنیتی خود را جلو ببرند.

بررسی علائم و نشانه ها نشان می دهد زمینه سازی برای محصور کردن آیت الله سید صادق شیرازی یکی از برنامه های سیاسی حکومت در ماه محرم امسال است . سید صادق شیرازی همیشه تحت کنترل نیروهای امنیتی و نمایندگان حکومت در حوزه علمیه بوده است. اما از چند ماه پیش و بعد از ممانعت از تولید برنامه های شبکه های تلویزیونی وابسته به او فشار ها نسبت به وی تشدید شده است.

دلیل حکومت برای برخورد با شبکه های یاد شده و بازداشت کوتاه مدت برخی از فعالان آن جلوگیری از تفرقه افکنی بین شیعیان و سنی ها اعلام شد.

اما تردید جدی وجود دارد که این ادعا درست باشد . شبکه ولایت وابسته به آیت الله ناصر مکارم شیرازی باز است و همچنان به توهین به باور های اهل سنت و تمسخر برخی از علمای آن می پردازد اما مسئولان امنیتی و قضائی با آن کاری ندارند. بر مبنای برخی شنیده ها که امکان راست آزمائی آنها فعلا وجود ندارد، آیت الله صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه رایزنی هایی را با برخی مراجع در قم داشته تا نظر مثبت آنها را برای بستن بیت صادق شیرازی جلب نماید. اما آنها به این درخواست پاسخ منفی داده اند.

بر پایۀ شنیده ها آیت الله وحید خراسانی اینگونه اقدامات را تضعیف کننده اتحاد داخلی شیعیان دانسته که بویژه در بحران کنونی منطقه بیش از هر زمان دیگری باید این اتحاد حفظ شود. آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی نیز بستن بیت آیت الله شیرازی را برخلاف عقل، حکمت و مصلحت و مغایر با دستورات شارع مقدس درباب ضرورت حفظ حرمت مراجع تقلید دانسته است.

در این میان آیت الله ناصر مکارم شیرازی نیز چندان روی خوشی به این پیام صادق لاریجانی نشان نداده وبا نهی وی از ورود به این عرصه، بیت شیرازی را بیتی اصیل و فراتر از تهمتهای یاد شده در رسانه ها توصیف نموده است.

اما پاره ای تحرکات در هیات های مذهبی حکومتی این احتمال را قوت می بخشد که قرار است خطی هدایت شده بر علیه سید صادق شیرازی در مراسم عزاداری های محرم عمل کند تا زمینه برای برخورد نهایی با وی مساعد شود.

به گزارش خبرنگار فتن از شهر اردبیل ٬ جمعی از هیئات و دستجات عزاداری شهر اردبیل با برگزاری یک نمایشگاه خیابانی ٬ از اقدامات تفرقه افکن شبکه های ماهواره ای وابسته به جریان شیرازی ها ٬ برائت جستند. (۱)

این هیات تصاویری از سید صادق شیرازی را همراه با پرچم بریتانیا و نماد های وهابیت در سطح بیلی بورد منتشر کردند و با عباراتی توهین آمیز وی را به وابستگی به انگلستان منتسب ساختند. همچنین جمله ای از رهبری در بیلی بورد ها نوشته شده است که می گوید آن تشیعی که از لندن و آمریکا بخواهد برای دنیا پخش شود آن تشیع به درد شیعه نمی خورد.

به نظر می رسد حرکت های مشابهی از سوی هیات های مذهبی مدافع حکومت در شهر های دیگر و بخصوص تهران نیز در روز های آینده انجام شود.

مشکل اصلی حکومت با سید صادق شیرازی مخالفت وی با نظریه ولایت فقیه است.

همچنین انتقادات او از حکومت و طرح دیدگاه های دینی و سیاسی متفاوت باعث شده تا حساسیت مراکز امنیتی نسبت به وی افزایش یابد. البته در این میان تاکید جریان شیرازی ها در فعالیت تبلیغی بر علیه آراء و باور های اهل سنت که جنبه غیر خشونت آمیز دارد نیز باعث شده تا حکومت نگرانی هایی از پیامد های این نظرات بر تشدید درگیری های شیعه و سنی داشته باشد اما این مسئله حاشیه ای است. اصل ماجرا در اختلاف نظرات سیاسی و دینی او با حکومت ریشه دارد.

در حال حاضر شبکه های تلویزیونی وابسته به آیت الله صادق شیرازی امکان تولید برنامه در ایران را ندارند. همچنین وی امکان طرح نظراتش در رسانه های عمومی را نیز ندارد بنابراین در این شرایط عملا جریان شیرازی ها نمی توانند دیدگاه های خود را در زمینه اهل سنت در افکار عمومی منتشر نمایند. اما با این وجود سخت گیری های حکومت بر سید صادق شیرازی نه تنها متوقف نشده بلکه افزایش نیز یافته است.

حال روز های آینده نشان می دهد حملات به وی در ایام محرم فقط در سطح ایذائی باقی می ماند یا اینکه زمینه را برای بستن دفتر و محصور کردن در خانه به بهانه اعتراض نیرو های متدین و مذهبی مساعد می نماید.

منبع :

۱-http://www.fetan.ir/home/?p=2665#prettyPhoto

/1/

درباره Afshari

در سا ل1352 در خانواده ای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگی ام. به ورزش ، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفه ای را از نو جوانی شروع کردم. در سال 1370 در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسی ترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزه ها و آرزو هایم بخشید. از فعالیت های فرهنگی در خوابگاه شروع کردم و سپس حضور در شورای صنفی دانشکده و سرانجام در انجمن اسلامی دانشجویان . در سال 1374 به عضویت شورای مرکزی انجمن اسلامی انتخاب شدم. در پایان آن دوره طعم اولین تجربه بازداشت و سلول انفرادی را در زندان توحید چشیدم . در سال1375 برای اولین بار به جمع شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برگزیده شدم. همان سال مسئول بخش دانشجویی ستاد سید محمد خاتمی نیز شدم. برای راه اندازی راهی جدید شروع کردیم ولی پیروزی دور از انتظار غافلگیرم کرد. در سا ل1376 مجددا برای تحصیا در دوره فوق لیسانس به دانشگاه پلی تکنیک برگشتم . دو دوره دیگر را در شورای مرکزی انجمن این بار در مسند دبیری گذراندم. سال 1377 دوباره به مرکزیت دفتر تحکیم وحدت بازگشتم که تا سال 1380 ادامه یافت. تا سال 1379 به اصلاحات در درون قانون اساسی باور داشتم و همه هم و غمم را بر این پروژه گذاشتم. اما پس از تجربه نا فرجامی کوی دانشگاه ، زندانی شدن چهره های مورد توجه مردم و سرانجام از دستور کار خارج شدن دیدگاه انتقادی پیدا کردم وبعد به اصلاحات ساختاری و تغییر قانون اساسی گرایش پیدا کردم. شرکت در کنفرانس برلین راهی زندان اوینم کرد. بعد از دو ماه بازداشت موقت دوباره آزا دشدم ولی سخنرانی هی ارادیکال و بخصوص نقد صریح وبی پرده خامنه ای باعث شد تا همراه با مهندس سحابی اولین طعمه اطلاعات موازی در بازداشتگاه 59 بشوم. تجربه ای سخت و هولناک و توام با شکنجه های فیزیکی و روانی را از سر گذارندم. در میانه راه کم آوردم وشکستم . حاصل آن تن دادن به مصاحبه اجباری و توبه آمیز بود. بار سنگینی بود اما به لطف خدا توانستم خود را در درون بازداشتگاه بازسازی کنم و به مقاومت دوباره روی بیاورم. نتیجه جبران کار و افشاگری از دورن بازداشتگاه 59 بود. اما یازده ماه پشت سر هم در سلول انفرادی و انزوای گزنده آن سپری گشت. پس از آزادی با وثیقه 200 میلیون تومانی حکم دادگاه برلین قطعی شد و همراه با محکومیت یک ساله در خصوص کوی دانشگاه ، در مجموع دو سال را در بخش عمومی اوین گذارندم. پس از آزادی فوق لیسانس را تمام کردم و با همسر دوست داشتنی و یکی از بزرگترین سعادت های زندگی ام ازدواح کردم. دوباره در سال 1383 به عضویت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت انتخاب شدم. پس از د و سال کار در محیط های صنعتی ، مجددا دادگاه انقلاب 6 سال حبس برایم صادر نمود. این مساله و همچنین برنامه ام برای ادامه تحصیا در مقطع دکتری پایم ر ابه مهاجرت کشاند. در سال 1384 از ایران خارج شدم .سه ماه در ایرلند بودم و بعد به آمریکا رفتم. اکنون کاندیدای دکتری در رشته مهنسدی سیستم در دانشگاه جرج واشنگتن هستم و به زندگی مشعول. در حوزه سیاسی ، نوشتاری و تحقیقات تاریخ معاصر فعال هستم. در کل اگر چه سخت خودم را می توانم مقید به جمعی خاص بکم. اما گرایش به روشنفکری دینی دارم. قائل به سکولاریسم به معنای تفکیک دین و دولت. هوادار لیبرالیسم سیاسی هستم اما در حوزه اقتصاد به سوسیالیسم را می پسندم. جهان وطنی وشهروند جهانی بودن نیز دیگر باور هویتی من ضمن پابندی و احساس غرور از هویت ملی ایرانی ام است.
این نوشته در سیاسی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.