هشدار های انتخاباتی خامنه ای

سید علی خامنه ای سخنرانی اش در ارتباط با سالگرد قیام ۱۹ دی را به موضوع انتخابات ریاست جمهوری یازدهم اختصاص داد. وی در این سخنرانی که در دیدار با جمعی از مردم قم بیان شد ضمن تاکید بر اتکاء جمهوری اسلامی به نصرت الهی ، بر نقشه ها و برنامه های مستمر و پایان ناپذیر دشمنان مانور داد.

khamenei1391
اما محور اصلی سخنان وی هشدار پیرامون انتخابات سال۱۳۹۲ بود تا به زعم او دشمنان از این انتخابات بهره برداری نکنند. رهبری از مسئولان ، مطبوعات و پایگاه های اینترنتی خواست تا هوشیاری ملی برای درک اهداف و طرحهای دشمن را اولویت نخست خود قرار دهند و از طرح مسائل فرعی و نادرست پرهیز نمایند. بیان این اظهارات شش ماه پیش از انتخابات بیانگر نگرانی های وی از فضایی است که در انتخابات پیشرو ممکن است پیش آید. شبح انتخابات ۱۳۸۸ و تبدیل آن به بزرگترین چالش نظام سیاسی و رهبری آن، هنوز او را هراسان می سازد.
رهبری تمامی دیدگاه های منتقد و خارج از خواست جریان حاکم در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم را به دشمن و نیرو های خارجی منتسب کرد. سخنان وی ضمن اینکه حالت هشدار گونه داشت ،جنبه مجرمانه و ضد امنیتی به نظراتی بخشید که مدیریت انتخابات پیشرو را به لحاظ فقدان آزادی و سلامت زیر سئوال می برند و خواهان تغییراتی در نحوه برگزاری مرسوم انتخابات هستند.
در صحبت های وی کد هایی را می توان مشاهده کرد که سه جریان سیاسی کشور را مخاطب قرار داد .
نخست تلویحا نکاتی را به جریان احمدی نژاد گوشزد کرد. قصد وی از بیان اراده دشمن برای جلوگیری از برگزاری انتخابات و اشاره به تلاش ناکام مجلس ششم و دولت خاتمی در تعویق انتخابات مجلس هفتم ، تاکید بر این نکته بود که بهیچوجه اخلال در اجرای انتخابات را تحمل نخواهد کرد. شکاف موجود بین حلقه احمدی نژاد و اصول گرایان ممکن است دولت را برای رفع مزاحمت در مسیر عبور موفقیت آمیز کاندیدای مورد نظر از فیلتر شورای نگهبان ، به سمت استفاده از اهرم تعویق و یا تعلیق اجرای انتخابات سوق دهد. از اینرو خامنه ای می کوشد تا در برابر این اقدام احتمالی احمدی نژاد بازدارندگی ایجاد نماید.
وی همچنین مسئولین اجرایی را به رعایت امانت و پاک دستی در مدیریت انتخابات دعوت کرد. البته او بار دیگر جمهوری اسلامی را از تقلب و تخلف در انتخابات تبرئه کرد. اما به شکل بی سابقه ای بر اهمیت سلامت انتخابات مانور داد. امری که قبلا از سوی او و هوادارانش ، اقدامی ضد انقلابی و تضعیف کننده نظام محسوب می شد. این تذکر نیز یادآوری به جریان احمدی نژاد است تا از ابزار دست اندازی در صندوق های رای و به جریان انداختن انتخابات در مسیری غیر طبیعی خودداری نمایند.
اما وی بار دیگر اصلاح طلبان و حلقه هاشمی رفسنجانی را مورد حمله قرار داد تا انتخابات آزاد را درخواست نکنند. امری که به زعم وی همیشه در انتخابات ها وجود داشته و طرح آن القاء دشمن است. موضعگیری خامنه ای بار دیگر بن بست و مسیر مسدود پیش روی اصلاح طلبان و نزدیکان هاشمی رفسنجانی برای شرکت در انتخابات را آشکار ساخت. خامنه ای همگان و از جمله اصلاح طلبان را به تبعیت از راهکار های قانونی یعنی تصمیمات شورای نگهبان و وزارت کشور دعوت نمود بدون اینکه متذکر شود که قانون ابزار دست حاکمیت قرار گرفته است و در اصل اشاره وی به قانون ، فرمان و اراده وی و زیر مجموعه تحت امرش است. او با اشاره به تجربه سال ۱۳۸۸ رهبران نمادین جنبش سبز را متهم ساخت که ” برای مردم و کشور مزاحمت و ضرر بوجود آوردند و برای خودشان نیز در زمین و در ملاء اعلی، اسباب سرشکستگی و بدبختی فراهم کردند”. بنابراین این یاد آوری و حمله سنگین تهدیدی است برای اصلاح طلبان که در صدد ایجاد چالش برای برنامه حاکمیت در انتخابات ریاست جمهوری نباشند.
او همچنین هر گونه بیان نارضایتی سیاسی ، اقتصادی و امنیتی را نیز نقشه دشمن به حساب آورد که “در ایام انتخابات ممکن است عده ای بوجود آوردند با حادثه ای یا ماجرایی اقتصادی، سیاسی یا امنیتی سر مردم را به چیزهای دیگری گرم کنند ” از اینرو انتساب مواضع اصلاح طلبان و اعتراضات احتمالی ،به خواست و القاء دشمنان توجیه کننده برخورد حذفی با این جریان است. از این سخنان می توان نتیجه گرفت نظام سیاسی بر تصمیم خود مصر است تا اجازه مشارکت موثر در انتخابات به اصلاح طلب ها را ندهد.
مخاطب نهایی اظهارات خامنه ای اصول گرایان منتقد وضع موجود بودند. این نیرو ها که بخش میانه رو و سنتی اصول گرایان را تشکیل می دهند می خواهند نتیجه انتخابات سال۱۳۹۲ بازگشت نظام به مسیر قبل از سال ۱۳۸۴ باشد. خامنه ای به آنها هشدار داد که دامنه انتقاد از وضع موجود را کاهش دهند و با طرح سئوال پیرامون صلاحیت ها و یا سلامت انتخابات باعث مایوس شدن مردم نشوند.
بدینترتیب خامنه ای می کوشد تا فضای انتخابات را در مسیر دلخواه خود مدیریت کرده و چالش ها را مهار سازد. او همچنین تاکید کرد کسانی کاندیدا شوند که اولا قانون اساسی را قبول داشته و ثانیا دارای توان بالا در مدیریت اجرایی بوده و کار اجرائی را بلد باشند .
ماه های آینده نشان خواهد داد که اوضاع بر وفق مراد رهبری پیش خواهد رفت یا اینکه وی با چالش های تازه ای مواجه خواهد گشت. برگزاری انتخابات امن و با مشارکت بالا در کنار گزینش فردی وفادار ، مطیع و پایبند به گفتمان اصول گرایی و عدم وقوع اعتراضات خیابانی انتظارات وی از انتخابات پیش رو هستند.

درباره Afshari

در سا ل1352 در خانواده ای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگی ام. به ورزش ، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفه ای را از نو جوانی شروع کردم. در سال 1370 در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسی ترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزه ها و آرزو هایم بخشید. از فعالیت های فرهنگی در خوابگاه شروع کردم و سپس حضور در شورای صنفی دانشکده و سرانجام در انجمن اسلامی دانشجویان . در سال 1374 به عضویت شورای مرکزی انجمن اسلامی انتخاب شدم. در پایان آن دوره طعم اولین تجربه بازداشت و سلول انفرادی را در زندان توحید چشیدم . در سال1375 برای اولین بار به جمع شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برگزیده شدم. همان سال مسئول بخش دانشجویی ستاد سید محمد خاتمی نیز شدم. برای راه اندازی راهی جدید شروع کردیم ولی پیروزی دور از انتظار غافلگیرم کرد. در سا ل1376 مجددا برای تحصیا در دوره فوق لیسانس به دانشگاه پلی تکنیک برگشتم . دو دوره دیگر را در شورای مرکزی انجمن این بار در مسند دبیری گذراندم. سال 1377 دوباره به مرکزیت دفتر تحکیم وحدت بازگشتم که تا سال 1380 ادامه یافت. تا سال 1379 به اصلاحات در درون قانون اساسی باور داشتم و همه هم و غمم را بر این پروژه گذاشتم. اما پس از تجربه نا فرجامی کوی دانشگاه ، زندانی شدن چهره های مورد توجه مردم و سرانجام از دستور کار خارج شدن دیدگاه انتقادی پیدا کردم وبعد به اصلاحات ساختاری و تغییر قانون اساسی گرایش پیدا کردم. شرکت در کنفرانس برلین راهی زندان اوینم کرد. بعد از دو ماه بازداشت موقت دوباره آزا دشدم ولی سخنرانی هی ارادیکال و بخصوص نقد صریح وبی پرده خامنه ای باعث شد تا همراه با مهندس سحابی اولین طعمه اطلاعات موازی در بازداشتگاه 59 بشوم. تجربه ای سخت و هولناک و توام با شکنجه های فیزیکی و روانی را از سر گذارندم. در میانه راه کم آوردم وشکستم . حاصل آن تن دادن به مصاحبه اجباری و توبه آمیز بود. بار سنگینی بود اما به لطف خدا توانستم خود را در درون بازداشتگاه بازسازی کنم و به مقاومت دوباره روی بیاورم. نتیجه جبران کار و افشاگری از دورن بازداشتگاه 59 بود. اما یازده ماه پشت سر هم در سلول انفرادی و انزوای گزنده آن سپری گشت. پس از آزادی با وثیقه 200 میلیون تومانی حکم دادگاه برلین قطعی شد و همراه با محکومیت یک ساله در خصوص کوی دانشگاه ، در مجموع دو سال را در بخش عمومی اوین گذارندم. پس از آزادی فوق لیسانس را تمام کردم و با همسر دوست داشتنی و یکی از بزرگترین سعادت های زندگی ام ازدواح کردم. دوباره در سال 1383 به عضویت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت انتخاب شدم. پس از د و سال کار در محیط های صنعتی ، مجددا دادگاه انقلاب 6 سال حبس برایم صادر نمود. این مساله و همچنین برنامه ام برای ادامه تحصیا در مقطع دکتری پایم ر ابه مهاجرت کشاند. در سال 1384 از ایران خارج شدم .سه ماه در ایرلند بودم و بعد به آمریکا رفتم. اکنون کاندیدای دکتری در رشته مهنسدی سیستم در دانشگاه جرج واشنگتن هستم و به زندگی مشعول. در حوزه سیاسی ، نوشتاری و تحقیقات تاریخ معاصر فعال هستم. در کل اگر چه سخت خودم را می توانم مقید به جمعی خاص بکم. اما گرایش به روشنفکری دینی دارم. قائل به سکولاریسم به معنای تفکیک دین و دولت. هوادار لیبرالیسم سیاسی هستم اما در حوزه اقتصاد به سوسیالیسم را می پسندم. جهان وطنی وشهروند جهانی بودن نیز دیگر باور هویتی من ضمن پابندی و احساس غرور از هویت ملی ایرانی ام است.
این نوشته در سیاسی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.