پسامد‌های موافقتنامه برد- برد خلع سلاح شیمیایی سوریه

توافقنامه آمریکا و روسیه روند تحولات سوریه را وارد فصل جدیدی کرد. اجرای موفق این توافقنامه رویارویی ها در عرصه سیاسی سوریه و اتفاقات مربوط به آن در جهان و دنیا را به سمت مسیر جدیدی می برد. تا کنون وضعیت برد – برد بر مصالحه طرفین نزاع سوریه حاکم است . طرفین فعلا خوشحال هستند و هر دو احساس پیروزی دارند.
اگر چه روسیه و آمریکا بازیگران مذاکره و دستیابی به موافقت نامه بودند. اما دیگر کشور ها نیز میدان داری آنها را در عمل پذیرفتند. چین ،ایران ، حزب الله لبنان ،مصر و عراق با ابتکار روسیه همراهی کردند . بریتانیا ،فرانسه ، اتحادیه عرب، کانادا ، استرالیا ،ترکیه ،عربستان سعودی ، اسرائیل ،قطر ،کویت و امارات نیز پشتیبان آمریکا بودند.

675211
زمانی که کاخ سفید درصدد رفع مانع مخالفت اکثریت کنگره آمریکا با حمله نظامی محدود و کوچک بود ،ناگاه موافقت غیر منتظره دولت روسیه با خلع سلاح شیمیایی اوضاع را دگرگون ساخت. نقطه شروع ماجرا سخنان جان کری در لندن و در جریان مذاکره به اتحادیه اروپا بود. کری تهدید کرد تنها راه جلوگیری از جنگ ، تحویل فوری سلاح های شیمیایی از سوی حکومت سوریه است. هنوز معلوم نیست این سخن کری بر روی طرحی حساب شده بود یا اینکه موضع شخصی وی را بازتاب داد .
روسیه بلافاصله پیشنهاد خلع سلاح داوطلبانه در ازاء توقف حمله نظامی را مطرح کرد که با پاسخ مثبت بشار اسد مواجه شد.
اوباما نیز از پیشنهاد روسیه استقبال کرد ولی در عین حال متذکر گشت که تهدید به حمله نظامی از روی میز برداشته نمی شود. او از کنگره خواست تصمیم گیری در خصوص طرح حمله نظامی بازدارنده به سوریه را به تعویق بیاندازند.
در مرحله آخر لاوروف و جان کری در ژنو ملاقات کردند تا در نهایت در روز شنبه توافق دو کشور به صورت رسمی اعلام شود . محور های اصلی این توافق شامل اعلام فهرست کلیه موجودی های زراد خانه شیمیایی دولت سوریه به سازمان ملل ا ظرف یک هفته ، نابودی تجهیزات ساخت، ترکیب و پر کردن گاز های سمی تا ماه نوامبر ، از بین بردن کلیه سلاح ها و مواد شیمیایی تا نیمه سال ۲۰۱۴ و آماده کردن پیشنویس قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل برای مجازات حکومت سوریه در صورت تخطی از اجرای موافقتنامه یاد شده است.
در ادامه کوشش می شود به اختصار پسامد های کوتاه مدت این توافقنامه تشریح گردد:
 منتفی شدن موقت حمله نظامی
این توافقنامه حمله نظامی محدود را به تعلیق در آورد. دولت آمریکا تا پیش از این اصرار داشت عملیات هوایی چند روزه ای را با هدف قرار دادن ۵۰ نقطه کلیدی و استراتژیک نظامی سوریه سازماندهی نماید. اگرچه دولت آمریکا با مانع مخالفت محتمل کنگره امریکا مواجه بود ولی عزمش را جزم کرده بود تا اراده اش مبنی بر عدم تحمل به عبور از خط قرمز های تعیین شده و استفاده احتمالی بشار اسد از بمب شبمیایی را اعلام نماید. ابعاد حمله به صورت محدود و کنترل شده طراحی گشته بود .
اکنون دیگر موجبی برای تنبیه بشار اسد و جلوگیری از اقدام وی در استفاده از بمب شیمیایی وجود ندارد.
همچنین تصمیم گیری در خصوص موافقت و یا مخالفت با طرح پیشنهادی معطوف به سوریه اوباما در مجلس سنا به تعویق افتاده است تا تکلیف روند اجرای مذاکرات مشخص شود.

 رضایت دولت اوباما
دولت اوباما از ابتدا با کراهت و از سر اجبار متمایل به حمله نظامی شد. دخالت مسلحانه در سوریه انتخاب و تصمیم اوباما نبود. اینک در صورت پایبندی دولت سوریه به مفاد قرار داد و همراهی روسیه ،دستاورد هایی که دولت آمریکا کسب کرده است بیشتر از حمله محدود و تنبیهی است . ا
ین حمله حتی اگر با عدم واکنش تلافی جویانه بشار اسد و متحدینش مواجه می شد باز تضمینی وجود نداشت که توانمندی دولت سوریه در استفاده از جنگ افزار های شیمیایی را از بین ببرد. اما اکنون کل ساختار و محتوی سلاح های شیمیایی حکومت سوریه در شرف نابودی است. ابتکار روسیه و پذیرش سوریه در واکنش به تهدید آمریکا به حمله نظامی و باز گذاشتن راه مفر ،عرضه شد. بدون فشار آمریکا ، خلع سلاح شیمیایی دولت سوریه دور از انتظار بود . حکومت سوریه تا پیش از این ماجرا حتی زیر بار نرفته بود تا به صورت رسمی اعلام کند که سلاح شیمیایی در اختیار دارد .

 موفقیت روسیه در میانجیگری
روسیه در این ماجرا توان خود در جلوگیری از حمله نظامی امریکا خارج از تصمیم شورای امنیت سازمان ملل را نشان داد. از اینرو میانجیگری برای پیش بردن راه حل دیپلماتیک در حل مشکلات سوریه موفقیتی برای روسیه در سطح جهان است. روسیه از ابتدا استراتژی اش ممانعت از حمله نظامی امریکا در وهله اول ،سپس در صورت عدم موفقیت محدود سازی آن و در نهایت سرزنش بود. اما فعلا به نظر می رسد استراتژی روس ها در فاز اول محقق شده است. البته روسیه با ترغیب و اقناع حکومت سوریه به برچیدن سلاح های شیمیایی به نوعی از مواضع همسو با القاعده نسبت داده بود.
همچنین منتفی شدن حمله نظامی آمریکا باعث جلوگیری از تضعیف بیشتر سازمان ملل نیز شد. شکل گیری دخالت نظامی دیگری بدون موافقت شورای امنیت سازمان ملل ، قدرت بازدارندگی روسیه در مهار غرب و هدایت مسیر تعاملات بین المللی بر اساس موازنه قوای حاکم در شورای امنیت سازمان ملل را کاهش می داد.

 آسیب پذیری سوریه نسبت به مداخله نظامی خارجی
اگر چه حمله نظامی مورد نظر آمریکا در ابعاد کوچک و محدود برنامه ریزی شده بود و غالب پیشبینی ها بر این فرض استوار بود که حمله احتمالی یاد شده تغییر استراتژیک در جنگ داخلی سوریه ایجاد نمی کند .
اما نسبت به همین حمله کوچک نیز حکومت سوریه آسیب پذیر نشان داد. علی رغم برخی از تهدید ها ولی تصمیم گیران اصلی حکومت سوریه فروریختن پرهیز از مداخله نظامی خارجی در سوریه را به مصلحت نمی دانستند و هزینه های آن را سنگین ارزیابی می کردند.
دولت روسیه و جمهوری اسلامی نیز در این نگرش هم عقیده بودند و بلند شدن دوباره صدای انفجار موشک های آمریکایی در منطقه خلیج فارس را موجب به هم خوردن موازنه قوا بشمار می آوردند.
بنابراین اقداماتی چون طرح پیشنهاد خلع سلاح شیمیایی سوریه توسط روسیه ، پذیرش بشار اسد و همراهی جمهوری اسلامی ایران در تعارض با ادعا هایی بود که نسبت به وخیم تر شدن اوضاع و واکنش های پشیمان آور در قبال حمله آمریکا هشدار می دادند. این مساله فضایی را باز کرده است تا مخالفان سوری خواهان اعمال روشی مشابه برای جلوگیری از استفاده حکومت سوریه از بمباران هوایی و پرتاب موشک در جنگ داخلی سوریه شوند.

 فرصتی دیگر برای حل دیپلماتیک و مسالمت آمیز فاجعه انسانی گسترده در سوریه
موفقیت در جمع آوری سلاح های شیمیایی در سوریه راه را برای کار بست دیپلماسی و راهکار های بینابینی برای متوقف کردن جنگ داخلی در روسیه و گذار سیاسی باز کرده است . در حال حاضر رویارویی ارتش سوریه و مخالفان مسلح سوری به نوعی بن بست رسیده است.
ارتش آزاد سوریه و ائتلاف ملی مخالفین موافق حمله نظامی آمریکا بودند. آنها بشار اسد را به فریبکاری متهم می کنند که با دست آویز قرار دادن خلع سلاح شیمیایی در پی خریدن وقت و اعمال خشونت بیشتر در سرکوب خونین جنبش اعتراضی مردم سوریه است. اما واگذاری سلاح های شیمیایی دست اسد را در استفاده از سلاح های غیر متعارف در خاموش کردن اعتراضات و مقاومت های مسلحانه محدود می نماید. پیامد این رویداد کاهش ظرفیت بالقوه خشونت ورزی حکومت سوریه است و همچنین جلوی تبعات منفی و نتایج غیر قابل پیشبینی اقدام نظامی را می گیرد.
البته اپوزیسیون سوریه در مجموع از این اقدام نا خرسند است و تمایل داشت که حمله نظامی آمریکا به سوریه رخ دهد و حتی از گسترش آن به رویارویی نا محدود تا سقوط اسد استقبال می کردند.
اما اینک دوباره فرصتی فراهم شده است تا ظرفیت دیپلماسی در گشودن گره سوریه سنجیده شود.
در عین حال دولت آمریکا به موازات ،در زمینه تجهیز بخش میانه رو و غیر اسلام گرای مخالفین سوری به سلاح و آموزش فعال است . ولی اعلام کرده است موشک های ضد هواپیما و تانک در اختیار شان نمی گزارد. دولت سوریه پذیرش داوطلبانه خلع سلاح اتمی را در قالب تلاش این دولت برای آشتی ملی تبیین کرده است.
اجرای موافقتنامه تاثیر خاصی در موازنه قوای موجود در سوریه باقی نمی گذارد اما در صورتی که بشار اسد برخورد متفاوتی را در درگیری با مخالفان نشان ندهد ،عرصه برای کاهش تنش ها و متوقف شدن بزرگترین تراژدی انسانی در قرن بیست و یکم مساعد می گردد.

تحلیل فوق و تشریح پیامد ها بر این فرض استوار است که دولت سوریه و حامی اش روسیه، اراده جدی و لازم برای خلع سلاح شیمیایی را در چارچوب زمانی توافق شده دارند. در غیر این صورت خود این مساله تبدیل به موضعی برای تنش بیشتر و در نتیجه تسهیل حمله نظامی بازدارنده و تنبیهی بدل گردد.
تحولات کنونی در سوریه آزمایشگاه خوبی برای سنجش نسبت پیچیده جنگ و صلح است که در سیاست عملی قابل تقلیل به دو موجودیت کاملا متمایز ،متضاد و جدا از هم نیست.

 

درباره Afshari

در سا ل1352 در خانواده ای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگی ام. به ورزش ، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفه ای را از نو جوانی شروع کردم. در سال 1370 در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسی ترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزه ها و آرزو هایم بخشید. از فعالیت های فرهنگی در خوابگاه شروع کردم و سپس حضور در شورای صنفی دانشکده و سرانجام در انجمن اسلامی دانشجویان . در سال 1374 به عضویت شورای مرکزی انجمن اسلامی انتخاب شدم. در پایان آن دوره طعم اولین تجربه بازداشت و سلول انفرادی را در زندان توحید چشیدم . در سال1375 برای اولین بار به جمع شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برگزیده شدم. همان سال مسئول بخش دانشجویی ستاد سید محمد خاتمی نیز شدم. برای راه اندازی راهی جدید شروع کردیم ولی پیروزی دور از انتظار غافلگیرم کرد. در سا ل1376 مجددا برای تحصیا در دوره فوق لیسانس به دانشگاه پلی تکنیک برگشتم . دو دوره دیگر را در شورای مرکزی انجمن این بار در مسند دبیری گذراندم. سال 1377 دوباره به مرکزیت دفتر تحکیم وحدت بازگشتم که تا سال 1380 ادامه یافت. تا سال 1379 به اصلاحات در درون قانون اساسی باور داشتم و همه هم و غمم را بر این پروژه گذاشتم. اما پس از تجربه نا فرجامی کوی دانشگاه ، زندانی شدن چهره های مورد توجه مردم و سرانجام از دستور کار خارج شدن دیدگاه انتقادی پیدا کردم وبعد به اصلاحات ساختاری و تغییر قانون اساسی گرایش پیدا کردم. شرکت در کنفرانس برلین راهی زندان اوینم کرد. بعد از دو ماه بازداشت موقت دوباره آزا دشدم ولی سخنرانی هی ارادیکال و بخصوص نقد صریح وبی پرده خامنه ای باعث شد تا همراه با مهندس سحابی اولین طعمه اطلاعات موازی در بازداشتگاه 59 بشوم. تجربه ای سخت و هولناک و توام با شکنجه های فیزیکی و روانی را از سر گذارندم. در میانه راه کم آوردم وشکستم . حاصل آن تن دادن به مصاحبه اجباری و توبه آمیز بود. بار سنگینی بود اما به لطف خدا توانستم خود را در درون بازداشتگاه بازسازی کنم و به مقاومت دوباره روی بیاورم. نتیجه جبران کار و افشاگری از دورن بازداشتگاه 59 بود. اما یازده ماه پشت سر هم در سلول انفرادی و انزوای گزنده آن سپری گشت. پس از آزادی با وثیقه 200 میلیون تومانی حکم دادگاه برلین قطعی شد و همراه با محکومیت یک ساله در خصوص کوی دانشگاه ، در مجموع دو سال را در بخش عمومی اوین گذارندم. پس از آزادی فوق لیسانس را تمام کردم و با همسر دوست داشتنی و یکی از بزرگترین سعادت های زندگی ام ازدواح کردم. دوباره در سال 1383 به عضویت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت انتخاب شدم. پس از د و سال کار در محیط های صنعتی ، مجددا دادگاه انقلاب 6 سال حبس برایم صادر نمود. این مساله و همچنین برنامه ام برای ادامه تحصیا در مقطع دکتری پایم ر ابه مهاجرت کشاند. در سال 1384 از ایران خارج شدم .سه ماه در ایرلند بودم و بعد به آمریکا رفتم. اکنون کاندیدای دکتری در رشته مهنسدی سیستم در دانشگاه جرج واشنگتن هستم و به زندگی مشعول. در حوزه سیاسی ، نوشتاری و تحقیقات تاریخ معاصر فعال هستم. در کل اگر چه سخت خودم را می توانم مقید به جمعی خاص بکم. اما گرایش به روشنفکری دینی دارم. قائل به سکولاریسم به معنای تفکیک دین و دولت. هوادار لیبرالیسم سیاسی هستم اما در حوزه اقتصاد به سوسیالیسم را می پسندم. جهان وطنی وشهروند جهانی بودن نیز دیگر باور هویتی من ضمن پابندی و احساس غرور از هویت ملی ایرانی ام است.
این نوشته در سیاسی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.