انتخابات پارلمانی اسرائیل و افزایش تنش هسته ای با ایران

انتخابات پارلمانی اسرائیل تا حدی زیادی با شگفتی همراه شد. حزب حاکم اگر چه مطابق پیشبینی ها حائز بیشترین آراء شد. ولی تعداد کرسی های بدست آورده به نحو چشمگیری کمتر از برآورد ها و شمار کنونی کرسی های ائتلاف حزب لیکود و” اسرائیل بیتنا” در کنست اسرائیل بود. ائتلاف توانست ۳۱ کرسی از ۱۲۰ کرسی کل را بدست آورد که ۱۲ تا کمتر از دوره قبلی است.

20120212-iran_0
پدیده این انتخابات حزب جدید التاسیس ” یش اتید ” بود. این حزب توسط “یائیر لبید” روزنامه نگار مشهور اسرائیلی تاسیس شد . دیدگاه های این حزب به راست میانه و لیبرالیسم محافظه کار نزدیک است. نکته جالب آن است که این حزب بعد از گذشت ده ماه از حیات خود توانست دومین بلوک برنده در پارلمان اسرائیل را از آن خود کند. امری که برای یک حزب نوپا موفقیت بزرگی است. یائیر لبید دبیر کل این حزب مدل جدیدی از کار حزبی را ارائه کرده است. کاندیدا ها و سیاست های کلی حزب باید به تایید نهائی وی برسد و آنگاه رسمیت پیدا خواهند کرد. رهبری وی در حزب برای دوره جدید و بعد از آن یعنی دوره های ۱۹ و ۲۰ کنست پیشاپیش تضمین شده است. بدینترتیب وی مدلی از اقتدار گرایی و فرد محوری را در نظام دموکراسی ارائه داده است که بیشتر به مدل حکومت های فردی و پادشاهی شباهت دارد.
ظهور شگفت انگیز وی در عرصه سیاسی از جنبه ای ، قدرت شبکه اجتماعی مجازی فیس بوک در سیاست را نیز آشکار می سازد. زیرا وی از مصاحبه مطبوعاتی گریزان است و خیلی کم با رسانه های تصویری و نوشتاری صحبت می کند . او بیشتر از طریق صفحه اش در فیس بوک با مخاطبان و افکار عمومی ارتباط برقرار می نماید.
این روزنامه نگار جنگی و مجری تلوزیونی سابق اینک می کوشد با جدایی از روزنامه نگاری تغییراتی را در عرصه سیاسی اسرائیل پدید آورد. وعده های حزب ” یش اتید ” بیشتر بر سیاست داخلی اسرائیل متمرکز بود. برنامه های این حزب شامل تامین مسکن ارزان ، تغییر در شیوه حکمرانی ، کاهش امتیازات یهودیان اولترا ارتدوکس ، همگانی کردن خدمت سربازی ، کاهش تورم و گسترش رفاه و عدالت اجتماعی است. در عرصه سیاست خارجی ،لبید مواضع منسجمی اتخاذ نکرده است. در ایام رقابت های انتخاباتی وی بر تداوم مذاکرات با فلسطینی ها تاکید داشت. اما در عین حال در چند روز مانده به انتخابات ضمن زیر سئوال بردن قصد رهبران فلسطینی برای صلح اظهار داشت: « فکر نمی کنم فلسطینی ها واقعا دنبال صلح باشند. من کاری به قصد آنان ندارم و نمی خواهم یک خاورمیانه جدید درست شود. بلکه می خواهم از دست فلسطینی ها خلاص شویم . دیواری فلزی دور مرز ها بکشیم و اکثریت یهودی ساکن در زمین های اسرائیل را حفظ نمائیم» (۱) او همچنین به رهبران عرب هشدار داد که بیت المقدس متعلق به اسرائیل است و هیچ تصوری در خصوص تعلق بیت المقدس شرقی به فلسطینی ها نداشته باشند.
وی در خصوص ایران ضمن حمایت شدید از موضع نتانیاهو در مصاحبه با خبرگزاری رویترز چنین گفت: « اگر ما به نقطه غیر قابل بازگشت برسیم و معلوم شود که ایران در آستانه دستیابی به بمب اتمی است آنگاه اسرائیل حتما باید کاری انجام بدهد . باید تاسیسات هسته ای ایران بمباران شود » (۲)
“یائیر لبید” پس از پیروزی در جمع هوادارانش نتانیاهو را خطاب قرار داد تا یک دولت ائتلافی بزرگ تشکیل بدهد. این درخواست نمی تواند از سوی نخست وزیر اسرائیل نادیده گرفته شود.
اما اولویت ائتلاف برنده نتانیاهو و ” اسرائیل بیتنا” در حال حاضر جذب گروه های مذهبی افراطی اسرائیل نظیر “حزب شاس” و “حزب حبیت هایهودی” به رهبری ” نفتالی بنت” است. این دو حزب پیش بینی می شود هر کدام ۱۱ کرسی بدست آورده اند.
نتانیاهو پی از پیروزی در انتخابات اعلام کرد که سه اولویت دولت آینده ، مشارکت بیشتر اسرائیلی ها در ارتش ، تغییر در شیوه حکمرانی و ارزانی مسکن خواهد بود. “حزب یش آتید” شرط پیوستن به دولت ائتلافی را الغاء معافیت یهودیان اولترا ارتدوکس از خدمت سربازی اعلام کرده است. امری که دو حزب مذهبی دست راستی افراطی در برابر آن مقاومت می کنند. اما در عوض افکار عمومی اسرائیل از این طرح استقبال می نماید.
ترکیب جدید پارلمان اسرائیل از سیاست تهاجمی و سخت گیرانه در برابر جمهوری اسلامی دفاع می کند. نتانیاهو اگر چه رای کمتری آورد اما موقعیتش نسبت به گذشته بیشتر تثبیت شده است و جریان چپ و میانه در سیاست اسرائیل نیز نسبت به قبل ضعیف تر شده اند. در این شرایط حمله نظامی با هدف نابودی تاسیسات اتمی در ایران و ایجاد بازدارندگی در برابر برنامه اتمی جمهوری اسلامی بیش از گذشته در اسرائیل طرفدار دارد. اگرچه دشوار بتوان تصور کرد اسرائیل به صورت یکجانبه رویکرد نظامی را در دستور کار قرار دهد اما ترکیب جدید هیات حاکمه احتمال چنین برخوردی را بیشتر می نماید.
شرایط منطقه ، موفقیت فلسطینی ها در کسب عضویت ناظر سازمان ملل و تداوم جهت گیری تقابلی از سوی حکومت در مجموع باعث شده تا گرایش های تند رو در اسرائیل تقویت شوند. پسامد تحولات در افکار عمومی اسرائیل پیام روشنی برای مقامات تهران دارد که تهدید های نتانیاهو و افزایش فشار اسرائیل بر غرب را جدی بگیرند. شکیبایی و آستانه تحمل در اسرائیل برای توسعه قابلیت های فنی و بخصوص افزایش غلظت غنی سازی اورانیوم در ایران به نحو ملموسی در حال کاهش است.
نتانیاهو و همفکرانش در اسرائیل در واکنش به فشار های رو به تزاید جامعه جهانی در خصوص متوقف کردن شهرک سازی در کرانه باختری ، تاکید می کنند که خطر اصلی برنامه اتمی ایران است. این برخورد فضایی را مساعد می نماید تا کند کردن آهنگ شهرک سازی مشروط به موافقت غرب با مجازات های سنگین تر اقتصادی ، تعیین اولتیماتوم و یا حمله نظامی محدود به تاسیسات هسته ای ایران گردد. امری که اکثر کشور های عربی با آن مخالفت نخواهند کرد و چه بسا استقبال نیز می نمایند.
البته روسیه با درک بالا گرفتن امکان حمله نظامی ، به غرب و اسرائیل هشدار داد تا گزینه جنگ بر علیه ایران را در دستور کار نگذارند.
در مجموع نتیجه انتخابات پارلمانی اسرائیل ، حلقه فشار بر برنامه هسته ای جمهوری اسلامی و انزوای آن در جهان را تنگ تر می کند و چشم انداز تیره تری را پیش روی منازعه ایران- اسرائیل قرار می دهد.

 

منابع :
۱- http://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/164389#.UQLG5idfByJ
۲- http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-21158464

درباره Afshari

در سا ل1352 در خانواده ای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگی ام. به ورزش ، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفه ای را از نو جوانی شروع کردم. در سال 1370 در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسی ترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزه ها و آرزو هایم بخشید. از فعالیت های فرهنگی در خوابگاه شروع کردم و سپس حضور در شورای صنفی دانشکده و سرانجام در انجمن اسلامی دانشجویان . در سال 1374 به عضویت شورای مرکزی انجمن اسلامی انتخاب شدم. در پایان آن دوره طعم اولین تجربه بازداشت و سلول انفرادی را در زندان توحید چشیدم . در سال1375 برای اولین بار به جمع شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برگزیده شدم. همان سال مسئول بخش دانشجویی ستاد سید محمد خاتمی نیز شدم. برای راه اندازی راهی جدید شروع کردیم ولی پیروزی دور از انتظار غافلگیرم کرد. در سا ل1376 مجددا برای تحصیا در دوره فوق لیسانس به دانشگاه پلی تکنیک برگشتم . دو دوره دیگر را در شورای مرکزی انجمن این بار در مسند دبیری گذراندم. سال 1377 دوباره به مرکزیت دفتر تحکیم وحدت بازگشتم که تا سال 1380 ادامه یافت. تا سال 1379 به اصلاحات در درون قانون اساسی باور داشتم و همه هم و غمم را بر این پروژه گذاشتم. اما پس از تجربه نا فرجامی کوی دانشگاه ، زندانی شدن چهره های مورد توجه مردم و سرانجام از دستور کار خارج شدن دیدگاه انتقادی پیدا کردم وبعد به اصلاحات ساختاری و تغییر قانون اساسی گرایش پیدا کردم. شرکت در کنفرانس برلین راهی زندان اوینم کرد. بعد از دو ماه بازداشت موقت دوباره آزا دشدم ولی سخنرانی هی ارادیکال و بخصوص نقد صریح وبی پرده خامنه ای باعث شد تا همراه با مهندس سحابی اولین طعمه اطلاعات موازی در بازداشتگاه 59 بشوم. تجربه ای سخت و هولناک و توام با شکنجه های فیزیکی و روانی را از سر گذارندم. در میانه راه کم آوردم وشکستم . حاصل آن تن دادن به مصاحبه اجباری و توبه آمیز بود. بار سنگینی بود اما به لطف خدا توانستم خود را در درون بازداشتگاه بازسازی کنم و به مقاومت دوباره روی بیاورم. نتیجه جبران کار و افشاگری از دورن بازداشتگاه 59 بود. اما یازده ماه پشت سر هم در سلول انفرادی و انزوای گزنده آن سپری گشت. پس از آزادی با وثیقه 200 میلیون تومانی حکم دادگاه برلین قطعی شد و همراه با محکومیت یک ساله در خصوص کوی دانشگاه ، در مجموع دو سال را در بخش عمومی اوین گذارندم. پس از آزادی فوق لیسانس را تمام کردم و با همسر دوست داشتنی و یکی از بزرگترین سعادت های زندگی ام ازدواح کردم. دوباره در سال 1383 به عضویت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت انتخاب شدم. پس از د و سال کار در محیط های صنعتی ، مجددا دادگاه انقلاب 6 سال حبس برایم صادر نمود. این مساله و همچنین برنامه ام برای ادامه تحصیا در مقطع دکتری پایم ر ابه مهاجرت کشاند. در سال 1384 از ایران خارج شدم .سه ماه در ایرلند بودم و بعد به آمریکا رفتم. اکنون کاندیدای دکتری در رشته مهنسدی سیستم در دانشگاه جرج واشنگتن هستم و به زندگی مشعول. در حوزه سیاسی ، نوشتاری و تحقیقات تاریخ معاصر فعال هستم. در کل اگر چه سخت خودم را می توانم مقید به جمعی خاص بکم. اما گرایش به روشنفکری دینی دارم. قائل به سکولاریسم به معنای تفکیک دین و دولت. هوادار لیبرالیسم سیاسی هستم اما در حوزه اقتصاد به سوسیالیسم را می پسندم. جهان وطنی وشهروند جهانی بودن نیز دیگر باور هویتی من ضمن پابندی و احساس غرور از هویت ملی ایرانی ام است.
این نوشته در سیاسی ارسال شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.