تارنمای روز آن لاین به ایستگاه ۲۰۰۰ رسید. این اتفاق برای من که قریب به ۸ سال سابقه نوشتن مطلب مستمر در این رسانه مجازی را داشته ام ، خبر خوشایندی است. نگاه مثبت من به رابطه روز و تداوم گره خورده است. فعالیت مستمر وب سایتی که در خارج از کشور به صورت مستقل و غیر دولتی به کار اطلاع رسانی و تولید محتوی با هدف تقویت عرصه عمومی ایران مشغول است، امر نادری در جامعه ایرانی برون مرزی است.
این استمرار برای جامعه ای که گسست و انقطاع و فعالیت های موقت ویژگی بارز آن است ، رخداد فرخنده ای است. مداومت روز آن لاین فقط بعد زمانی ندارد بلکه ابعاد دیگری را شامل می شود که بر ارزش و غنای بقاء آن افزوده است.
تداوم بقاء روز ، بر ارتباط نزدیک و در هم تنیده با فضای سیاسی و فرهنگی داخل کشور استوار است. حفظ این نزدیکی با توجه به دوری از فضای ایران و الزامات کار در فضای خارج از کشور، کار دشوار و سترگی بوده است اما روز آن لاین به خوبی توانسته است ضمن استفاده از فضای باز و اطلاع رسانی آزاد، در عین حال فاصله زیاد با جو سیاسی داخل کشور پیدا نکند و نوعی ارتباط سازنده و تعالی بخش بین داخل و خارج ایجاد نماید.
روز آن لاین از مرز های سانسور و خود سانسوری ایران عبور کرده است اما زبان و نوع مواجهه ای را بر گزیده است تا ظرفیت ارتباط با مخاطبان داخل کشور حفظ شود و حساسیت های دولتی زیاد برانگیخته نگردد تا امکان تعامل با نیرو های سیاسی و اجتماعی داخل را از دست ندهد. بر اساس تجربه شخصی می گویم که هیچگاه با محدودیتی چه به لحاظ موضوع مطلب و چه محتوی تا کنون از سوی هیات تحریریه روز آن لاین مواجه نبودم.
فعالیت روز حول رعایت قابل قبول استاندارد های حرفه ای و معیار های آزادی رسانه استمرار یافته است .سبک رفتاری و کاری روز آن لاین یکی از نمونه های موفق و مطرح در رسانه های برون مرزی است که توسط روزنامه نگاران ایرانی اداره می شود.
بعد ارزشمند دیگر مداومت روز آن لاین گره خوردن آن با تنوع دیدگاه ها است. تقریبا مطالب سیاسی که در روز منتشر می شود یک طیف با سلایق متفاوت را تشکیل می دهد اگر چه برابر نهاد کل جغرافیای سیاسی ایران نیست ولی در مقایسه با رسانه های مشابه، گوناگونی دیدگاه های منتشر شده چشمگیر است.
شاید در نگاه اول این مسئله بغرنج به نظر برسد و به لحاظ عدم ارسال پیام منسجم و هماهنگ نقص بشمار آید ،اما بررسی عمیق تر و بخصوص ارزیابی تاثیرات روز آن لاین بر عرصه سیاسی ایران آشکار می سازد این ناهماهنگی و پراکندگی وحدتی در عین کثرت به آن بخشیده و لباس چند صدایی را بر پیکره تداوم آن پوشانده است . این ویژگی برای رسانه ای که می خواهد صدای جامعه مدنی باشد نه یک گروه سیاسی و ایدئولوژیک خاص، مزیت است.
روز آن لاین در گذر سال های مستمر فعالیت ، خوانندگان و مخاطبان ثابت و پایداری نیز پیدا کرده است که سنگ زیر آسیای تداوم آن را شکل داده اند . داشتن مخاطبان همیشگی بزرگترین پشتوانه یک رسانه است که به نظر می رسد روز آن لاین از این لحاظ دستش به لحاظ کمی و کیفی پر است.
از اینرو حضور ۲۰۰۰ بار انتشار یافته روز آن لاین ،موفقیتی قابل اعتنا است و می طلبد دست مریزادی به گردانندگان و هیات تحریریه اش گفت. اما این رشد در عین حال اهمیت توجه بیشتر به نوآوری و برطرف کردن ایراد ها را گوشزد می سازد.
روز آن لاین برای جلوگیری از تهدید پیری، نیازمند ایده های با طراوت و خلاقیت های جدید است. عملکرد موفقیت آمیز نسبی آن در گذشته ، چراغ راه آینده است اما کافی نیست.
به امید آنکه سه هزارمین شماره روز آن لاین ارمغان های نیکوتری را به بار آورد.
درباره Afshari
در سا ل1352 در خانواده ای فرهنگی در شهر قزوین چشم به دنیا گشودم. پدرم دبیر ادبیات و صاحب یک هفته نامه محلی است. تا پایان دبیرستان در قزوین بر کشیدم. کتابخانه پدر پناهگاهم بود و ارتباط با دوستان و فامیل گرمابخش زندگی ام. به ورزش ، سیاست و مطالعه از ابتدا علاقمند بودم. کوهنوردی تا حدودی حرفه ای را از نو جوانی شروع کردم. در سال 1370 در رشته مهندسی صنایع دانشگاه پلی تکنیک قبول شدم. ورود به سیاسی ترین دانشگاه ایران فرصت تحقق به انگیزه ها و آرزو هایم بخشید. از فعالیت های فرهنگی در خوابگاه شروع کردم و سپس حضور در شورای صنفی دانشکده و سرانجام در انجمن اسلامی دانشجویان . در سال 1374 به عضویت شورای مرکزی انجمن اسلامی انتخاب شدم. در پایان آن دوره طعم اولین تجربه بازداشت و سلول انفرادی را در زندان توحید چشیدم . در سال1375 برای اولین بار به جمع شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت برگزیده شدم. همان سال مسئول بخش دانشجویی ستاد سید محمد خاتمی نیز شدم. برای راه اندازی راهی جدید شروع کردیم ولی پیروزی دور از انتظار غافلگیرم کرد. در سا ل1376 مجددا برای تحصیا در دوره فوق لیسانس به دانشگاه پلی تکنیک برگشتم . دو دوره دیگر را در شورای مرکزی انجمن این بار در مسند دبیری گذراندم. سال 1377 دوباره به مرکزیت دفتر تحکیم وحدت بازگشتم که تا سال 1380 ادامه یافت. تا سال 1379 به اصلاحات در درون قانون اساسی باور داشتم و همه هم و غمم را بر این پروژه گذاشتم. اما پس از تجربه نا فرجامی کوی دانشگاه ، زندانی شدن چهره های مورد توجه مردم و سرانجام از دستور کار خارج شدن دیدگاه انتقادی پیدا کردم وبعد به اصلاحات ساختاری و تغییر قانون اساسی گرایش پیدا کردم. شرکت در کنفرانس برلین راهی زندان اوینم کرد. بعد از دو ماه بازداشت موقت دوباره آزا دشدم ولی سخنرانی هی ارادیکال و بخصوص نقد صریح وبی پرده خامنه ای باعث شد تا همراه با مهندس سحابی اولین طعمه اطلاعات موازی در بازداشتگاه 59 بشوم. تجربه ای سخت و هولناک و توام با شکنجه های فیزیکی و روانی را از سر گذارندم. در میانه راه کم آوردم وشکستم . حاصل آن تن دادن به مصاحبه اجباری و توبه آمیز بود. بار سنگینی بود اما به لطف خدا توانستم خود را در درون بازداشتگاه بازسازی کنم و به مقاومت دوباره روی بیاورم. نتیجه جبران کار و افشاگری از دورن بازداشتگاه 59 بود. اما یازده ماه پشت سر هم در سلول انفرادی و انزوای گزنده آن سپری گشت. پس از آزادی با وثیقه 200 میلیون تومانی حکم دادگاه برلین قطعی شد و همراه با محکومیت یک ساله در خصوص کوی دانشگاه ، در مجموع دو سال را در بخش عمومی اوین گذارندم. پس از آزادی فوق لیسانس را تمام کردم و با همسر دوست داشتنی و یکی از بزرگترین سعادت های زندگی ام ازدواح کردم. دوباره در سال 1383 به عضویت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت انتخاب شدم. پس از د و سال کار در محیط های صنعتی ، مجددا دادگاه انقلاب 6 سال حبس برایم صادر نمود. این مساله و همچنین برنامه ام برای ادامه تحصیا در مقطع دکتری پایم ر ابه مهاجرت کشاند. در سال 1384 از ایران خارج شدم .سه ماه در ایرلند بودم و بعد به آمریکا رفتم. اکنون کاندیدای دکتری در رشته مهنسدی سیستم در دانشگاه جرج واشنگتن هستم و به زندگی مشعول. در حوزه سیاسی ، نوشتاری و تحقیقات تاریخ معاصر فعال هستم.
در کل اگر چه سخت خودم را می توانم مقید به جمعی خاص بکم. اما گرایش به روشنفکری دینی دارم. قائل به سکولاریسم به معنای تفکیک دین و دولت. هوادار لیبرالیسم سیاسی هستم اما در حوزه اقتصاد به سوسیالیسم را می پسندم. جهان وطنی وشهروند جهانی بودن نیز دیگر باور هویتی من ضمن پابندی و احساس غرور از هویت ملی ایرانی ام است.
