یکی از نقاط ضعف جدی فرهنگ سیاسی نخبگان ایرانی پایین بودن سطح مدارا و ریشه دار بودن خصومت سیاسی است. معمولا در عمل دامنه شمول تکثر سیاسی محدود است و گروه ها با ترسیم خطوط قرمز بخش هایی از جغرافیایی سیاسی کشور را در محدوده ممنوعه قرار می دهند. از اینرو مرز های مخالفت سیاسی با تکفیر سیاسی مخدوش می شود.
بخشی از نیرو های سیاسی فعالان و رهیافت های سیاسی که در تضاد با مواضع شان قرار دارند را به دیده دشمن می نگرند. از این رو فرهنگ حذف نه فقط در حاکمان بلکه ریشه های قدرتمندی در مغلوبین و اپوزیسیون نیز دارد.
یکی از مفاهیمی که به خصومت سیاسی میدان می دهد و آن را فربه می سازد ،خیانت است. معمولا این صفت در عرصه سیاسی ایران با گشاده دستی نثار فرد و یا گروهی می شود که در فراسوی حوزه مشروع فعالیت سیاسی قرار گرفته است. معیار این داوری نوع نگرش خاص گروه است ادامهی خواندن