اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ فصل جدیدی را در عرصه عمومی ایران گشوده است که یکی از مظاهر آن ظهور دوباره گفتمان باستان گرایی ایدئولوژیک است . این گفتمان مستقیما در تجمعات اعتراضی حضور ندارد اما طرح شعار هایی در حمایت از خاندان پهلوی و بروز خشم گسترده از آنچه بعد از انقلاب اسلامی در جامعه ایران و سپهر حکمرانی پدید آمده است، فرصتی برای تقویت باستان گرایی ایدئولوژیک فراهم ساخته که به غلط از سوی عده ای به ملی گرایی تعبیر می شود. بخشی از شرکت کنندگان در تجمعات که جوانان حضور پر رنگی در آن دارند، از سر عصبیت وبرآشفتگی تصور می کنند دوران پیش از انقلاب همه چیز عالی و بی نقص بوده تا اینکه انقلاب پیش آمد.
این تصور که بر ناآگاهی از تاریخ ایران و منطقه استوار شده است، به دنبال برجسته سازی مفاهیم و برساخته های ادوار پیش از اسلام ایران در نگاهی رمانتیک است. البته فقر دانش تاریخی و عصیان نسبت به عملکرد مخرب جمهوری اسلامی باعث شده تا نگاهی یوتوپیایی نسبت به به دوران حکومت شاهنشاهی پهلوی و گفتمان باستان گرایی ترویجی آن شکل بگیرد. از این وقعیت گریزی نیست که کارنامه شاهنشاهی پهلوی در مجموع از جمهوری اسلامی بهتر است و دستکم نکات منفی کمتری دارد امااین مسئله نباید مجوزی برای مطلوب توصیف کردن آن دوران و چشم بستن بر کاستی هایش شود. ادامه‌ی خواندن
