علی افشاری

پسامد مهم انتخاب شمخانی در سیاست داخلی و به خصوص مسائل امنیتی است. تقی کروبی ادعا کرده است که خامنه ای سرنوشت موسوی و کروبی را به شورای امنیت ملی سپرده است. در صورت صحت این ادعا، شمخانی در این فرایند نقشی کلیدی خواهد داشت. سوابق شمخانی و بخصوص سکوت وی در ۴ سال اخیر و عدم موضع‌گیری منفی در برابر جنبش سبز شواهدی هستند که بر اساس آنها می‌توان نتیجه گرفت او شخصا موافق رفع حصر رهبران نمادین جنبش سبز است. اما وی ملاحظات و دشواری هایی به عنوان نماینده رهبری دارد که دستش را چندان باز نمی‌گذارد.

موضوع رفع حصر بستگی خیلی زیادی به تبعات امنیتی آن دارد. حاکمیت از ابتدا تصمیم به برخورد قضایی و امنیتی با موسوی و کروبی نداشت. مقاومت و اراده آنها برای مبارزه و تغییر فضای سیاسی و همزمانی فراخوان آنان با بهار عربی، حاکمیت و رهبری را مجبور ساخت که آنها را در منزل شان محصور کنند. ادامه‌ی خواندن→

انتصاب شمخانی به دبیری و نماینده رهبری در شورای امنیت ملی رویدادی واجد اهمیت و در عین حال کمی دور از انتظار بود. قبلا گمانه زنی ها حول افرادی چون محمد فروزنده ، محمد شریعتمداری و باقر ذوالقدر دور می زد. حال کسی به عنوان جایگزین سعید جلیلی انتخاب شده است که فاصله اش با سیاست های موجود و حاکمیت دور تر از افراد یاد شده است.
شمخانی به اصلاح طلبان و بخصوص خاتمی و رفسنجانی نزدیک است. حضور او در ریاست دبیرخانه شورای امنیت ملی در تقابل با خطی است که در ۸ سال گذشته در این مجموعه دنبال شده است.

شمخانی در سال ۱۳۷۶ اصلاح طلب نبود و بیشتر به جناح راست نزدیک بود. البته او هیچگاه عضو حزب سیاسی نبوده است حضور وزیر دفاع دولت اصلاخات در راس وزارت دفاع حاصل چانه زنی خاتمی با رهبری بود. او در دور اول ریاست جمهوری خاتمی از مجموعه وزیرانی بود که همراهی با برنامه اصلاح طلبی دوم خرداد نداشت. او حتی در انتخابات هشتمین دوره ریاست جمهوری کاندید شد و به رقابت با خاتمی پرداخت. موضوع محوری تبلیغاتی شمخانی در سال ۱۳۸۰ امنیت بود و تناسبی با توسعه سیاسی و تقویت جامعه مدنی نداشت. ادامه‌ی خواندن→

ماجرای حمله احتمالی به سوریه در واکنش به ادعای استفاده حکومت این کشور از سلاح‌های شیمیایی، تحرکاتی را در سطح جهان و داخل کشور‌های غربی پدید آورده است. در این رویداد فقط دولت‌های سوریه و آمریکا و متحدین آنها رودر روی همدیگر قرار نگرفته‌اند… بلکه نوع رابطه دولت‌ها و پارلمان‌ها و همچنین نسبت تصمیمات دولتمردان و افکار عمومی در کشور‌های غربی در پرتو حمله محتمل به سوریه درمعرض شناخت و ارزیابی قرار گرفته است.

بعد از اینکه در اتفاقی دور از انتظار مجلس عوام بریتانیا با تصمیم نخست وزیر این کشور در مشارکت در علمیات نظامی بر علیه بشار اسد مخالفت کرد، همراه با نتایچ برخی از نظر سنجی‌ها این بحث مطرح شد که افکار عمومی و نمایندگان ملت‌های غربی نظر مساعدی به اقدام نظامی ندارند. البته این تصمیم ناشی از عدم مخالفت آنها با بشار اسد و یا تشکیک در درستی ادعای دولت‌مردان‌شان نیست بلکه از منظر منافع ملی خود چنین اقدامی را مثمر ثمر ارزیابی نمی‌کنند. همچنین تردید دارند که برخورد نظامی شرایط را بهتر سازد. عده‌ای نگران هستند تبعات کنترل ناپذیر، برخورد نظامی محدود را به یک جنگ با پایان نامعلوم بدل سازد. ادامه‌ی خواندن→

سرانجام شورای شهر تهران در جلسه‌ای حساس و پر کشمکش شهردار جدید را انتخاب کرد. محمد باقر قالیباف با کسب ۱۷ از ۳۱ رای در سمت خود ابقا شد. رقیب وی محسن هاشمی رفسنجانی با کسب ۱۴ رای بازنده این رقابت شد.

این انتخابات در دو دور انجام شد. در دور اول هر دو رقیب ۱۵ رای آورده و یک نفر نیز رای ممتنع داد. اما با صحبت هایی که انجام شد در دور دوم وضعیت تغییر پیدا کرد. در این دور، دو رای به قالیباف اضافه گشت و یک رای از رفسنجانی کاسته شد تا اصلاح‌طلبان بر خلاف انتخاب هیات رئیسه متحمل شکست شوند.

از قبل معلوم بود فراکسیون اصلاح‌طلبان ۱۳ رای و اصول‌گرایان ۱۴ رای دارند. سرنوشت تعیین شهردار در دست دنیا مالی، رضا زاده، ساعی و عباس جدیدی بود. ادامه‌ی خواندن→

سرانجام بر اساس پیشبینی‌ها، اداره مذاکرات هسته‌ای به وزارت خارجه و جواد ظریف سپرده شد. این اقدام تحولی بزرگ بود.
بعد از ۱۰ سال اداره مذاکرات از شورای امنیت ملی به وزارت خارجه انتقال یافت. بنابراین مسیر مذاکرات هسته‌ای از فاز امنیتی از به فاز سیاسی و دیپلماتیک تغییر یافت.

در دیدگاه خوشبینانه‌ این اقدام گامی مثبت برای تنش زدایی هسته‌ای و توافق سطوح بالای تصمیم گیری حاکمیت برای مصالحه ارزیابی می‌شود. اما نگاهی دیگر نیز می‌توان داشت که‌این کار جهت درست کردن ویترین مناسب است و سیاست های قبلی توسط نهادهای دیگری دنبال می‌شود و وزارت خارجه فقط پوشش بیرونی را تشکیل می‌دهد تا غرب را امیدوار نگاه دارد و درعین حال افکار عمومی داخل به گونه‌ای تحت تاثیر قرار بگیرد که مقصر ناکامی در توافق هسته‌ای با آمریکا و متحدانش است. گذشت زمان و حداقل شروع دور جدید مذاکرات روشن می‌سازد که کدام تحلیل درست و مطابق واقعیت است. ادامه‌ی خواندن→

شورای چهارم شهر تهران آغاز به کار کرد. در اولین جلسه احمد مسجد جامعی توانست به صورت لب مرزی تنها با برتری یک رای رئیس شورا شود. او از ۳۱ رای اعضاء شورای شهر تهران ، ۱۶ رای را به خود اختصاص داد و ۱۵ رای هم نصیب رقیب او مهدی چمران شد.
با انصراف احمد حکیمی پور ، محمد طلایی در فضای غیر رقابتی توانست ۲۲ رای بدست آورده ونائب رئیس شورای تهران گردد. برای عضویت در هیات رئیسه ابوالفضل قناعتی ، هادی ساعی ، الهه راستگو و عباس جدیدی کاندید بودند که در نهایت جدیدی و راستگو انتخاب شدند. جدیدی و ساعی مستقل بودند اما راستگو اصلاح طلب و قتاعتی اصول گرا بودند. بنابراین اصول گرایان در انتخابات هیات رئیسه نیز باختند. اما برای گزینش سخنگو رضا تقی پور و مسعود سلطانی رقابت کردند و این بار تقی پور با ۱۷ رای در مقابل ۱۴ رای برنده شد تا سخنگو سهم فراکسیون اصول گرایان شورای شهر شود.

نتیجه انتخابات هیات رئیسه تصویر روشنی از آرایش نیرو ها در شورای شهر نمی دهدو معلوم نیست اصلاح طلبان دست بالا را داشته باشند اگر چه به طور نسبی و میلی متری وضع بهتری در هیات رئیسه دارند. مشخص شدن آرایش نیرو ها و مبنای تصمیم گیری اعضاء شورای شهر تهران عامل مهمی در گمانه زنی پیرامون انتخاب شهردار آینده تهران است. ادامه‌ی خواندن→

با تشدید بحران سوریه، واکنش‌های مقام‌های جمهوری اسلامی نیز حاد‌تر می‌شود. حضور حکومت ایران در منازعات سوریه، جانب‌داری از اسد و ارتباط استراتژیک با دولت او، سرنوشت حکومت دمشق را به موضوعی مهم در ایران تبدیل کرده است.
اگر چه پیشبینی می‌شد با توجه به سابقه تاریخی ارتباطات جمهوری اسلامی و سوریه، مداخله نظامی آمریکا منجر به وحدت جناح‌های حکومتی شود اما عملا چنین اتفاق نیفتاده است. رصد کردن موضع گیری‌ها آشکار می‌سازد اشتراک نظر و دیدگاه یکسانی نسبت به سوریه در میان هیات حاکمه وجود ندارد و علاوه بر این موضوع تفاوت نگرش ها، باعث فعال شدن دوباره رقابت‌های سیاسی نیز شده است.

البته اشتراکاتی نیز بین مواضع جناح‌های مختلف وجود دارد اما اختلافات نیز قابل توجه است. در بین موضع گیری‌های صورت گرفته سه برخورد کلان قابل مشاهده است. ادامه‌ی خواندن→